Rond 8 uur verzamelden de deelnemers zich bij Capelse Brug voor de kunstreis naar Waver en Mechelen in België. Hoewel het fris was scheen het zonnetje en de rest van de dag zou dat zo blijven. Iedereen werd welkom geheten door Nancy en Saskia en iets over half negen vertrok de dubbeldekker met Marcel als chauffeur. In de bus werd een brief voorgelezen van Ad. Hij was de organisator van de reis maar kon helaas niet mee daar hij onlangs zijn heup gebroken had. In de brief gaf hij aan wat de reden was van zijn afwezigheid en wenste hij eenieder een bijzonder mooie en aangename reis toe. Nancy en Saskia werden bijgestaan door Hans van Yperen en Jos Jacobs waardoor er genoeg handen en ogen waren om alles goed te laten verlopen.
In de bus vertelde Nancy over het verloop van de dag en wetenswaardigheden over de Wintertuin in Waver.
Rond tien uur arriveerde het gezelschap bij de Wintertuin 
en werden de deelnemers in een mooie zaal ontvangen met heerlijke koffie/thee met een variatie aan gebak. Daarna kwamen er drie gidsen die de mensen mee namen door “de parel van art nouveau”. De Wintertuin bleek oogstrelend te zijn met zijn prachtige glazen koepel en glas-in-lood ramen. De gidsen vertelden over de betekenis van alle voorstellingen op muren, plafonds, deuren en ramen, waardoor het geheel nog meer tot de verbeelding ging spreken. Ook spraken zij over het internaat, de wijze van onderwijs geven vroeger, maar ook nog van nu, daar er nog steeds 1800 leerlingen les krijgen in deze oude lokalen. Het was een onderdompelen in schitterende kunst die een onderwijsinstelling van wereldfaam gestalte gaf. Daar op “school” te hebben gezeten of nu nog zitten, moet en is toch buitengewoon, iets uitzonderlijks. De deelnemers waren, zo werd mij verteld, behoorlijk onder de indruk.
Na de prachtige rondleiding stonden in de eetzaal heerlijke broodjes klaar met koffie of thee erbij en kon men smakelijk op adem komen. Na die aangename rust kon men op het gemak naar de bus gaan die klaar stond voor de korte reis naar Mechelen. In de bus werd nog het een en ander verteld over deze bijzondere stad. In Mechelen stonden op de Veemarkt vier stadsgidsen te wachten die de deelnemers meenamen door deze prachtige stad met een rijk verleden.
Het is altijd wee
r leuk om van stadsgidsen over de geschiedenis van zo’n stad te horen; bijzondere verhalen die daarbij horen, kenmerken de stad des te meer.
Na de stadswandeling konden de deelnemers nog zelf door de stad dwalen of een terrasje aan doen. Ad had in zijn brief de deelnemers aangeraden een Mechelse Koekoek te proberen. Hij had er niet bij vermeld wat het precies was. Hoeveel mensen daadwerkelijk zijn goede raad hebben opgevolgd is onbekend. Wie weet krijgt hij dat nog eens te horen.
Om kwart voor vijf stond de bus al weer op de Veemarkt klaar en kon de reis naar Capelle aanvangen. Om kwart over zes reed de bus weer het Capelse bus/metro-plein op. Er werd afscheid genomen van elkaar, en een ieder ging naar huis met een gevoel van “dit was een hele mooie en interessante dag die we hebben gehad.”
PS. Ad kreeg een kaart met heel veel goede wensen en velen lieten weten dat ze genoten hadden. Bijzonder leuk en aardig.
Ad Reijntjes, met dank aan Saskia, Nancy, Jos en Hans.
